远游
唐代:孟郊
慈乌不远飞,孝子念先归。而我独何事,四时心有违。
江海恋空积,波涛信来稀。长为路傍食,著尽家中衣。
别剑不割物,离人难作威。远行少僮仆,驱使无是非。
为性玩好尽,积愁心绪微。始知时节驶,夏日非长辉。
孟郊,孟郊(751~814),唐代诗人。字东野。汉族,湖州武康(今浙江德清)人,祖籍平昌(今山东临邑东北),先世居洛阳(今属河南)。唐代著名诗人。现存诗歌500多首,以短篇的五言古诗最多,代表作有《游子吟》。有“诗囚”之称,又与贾岛齐名,人称“郊寒岛瘦”。元和九年,在阌乡(今河南灵宝)因病去世。张籍私谥为贞曜先生。
推荐典籍
猜您喜欢
- 独居自遣一首寄厚之
- 拙诗奉送厚之权郡还阙
- 林庭植虽已受代勉为感思之行交印后即浩然归隐徜徉里巷间以棋自娱乐哉未易得也因成拙句赠行
- 灵真道人久无诗来用协甫韵并前篇寄之且拉尔耳翁同赋
- 海外自去冬不雨至今农圃俱病郡侯率僚友为民祈祷二月十八日祭社致斋是日雨作喜而成诗呈逢时使君
- 郡学落成之初八月二十二日陪郡守同来仍榜郡学二字遒劲结密观者兴叹是日燕郡僚并学职郡守谓予本起诸生俾预燕集因成鄙句呈逢时坐客
- 元弼主簿喜饮而吝于开阁又累输棋不偿同僚颇以为言八月朔出郊乃有戹陈之叹因再次其韵
- 八月一日诣新学瞻礼庙像退与客徜徉访寻幽胜所至清谈瀹茗晚至陈氏园亭酌乳泉而归一时清集无愧前人主簿赵元弼乃有厄陈之叹形于篇咏因次其韵
- 悼程伯宇尚书 其二
- 悼程伯宇尚书 其一