偈六十三首 其二五
宋代:释道宁
祖师门下,妙旨无私。
不堕物机,混融凡圣。
所以涅槃城里,作者犹嗤。
明月堂前,道人不顾。
灰身灭智,岂是丈夫。
避色逃声,何名作者。
捞龙打凤,须信男儿。
露刃藏锋,还他开士。
化城抹过,宝所非遥。
独步坤维,何人境界。
打破画缾归去后,南山下雨北山云。
释道宁(一○五三~一一一三),俗姓王,歙溪(今安徽歙县)人。祝髮蒋山泉禅师,依雪窦老良禅师。踰二年,遍歷丛林,参诸名宿。晚至白莲,参五祖法演禅师,顿彻法源。徽宗大观中,住潭州开福寺。政和三年卒,年六十一。为南岳下十四世,五祖法演禅师法嗣。《僧宝正续传》卷二、《嘉泰普灯录》卷一一、《五灯会元》卷一九有传。今录诗一百三十二首。
推荐典籍
猜您喜欢
- 孙使君见招以不茹荤得醉因过南禅老饭小休庵中作此诗寄之
- 李白于宣州谢朓楼饯别校书叔云一首十二月初六日夜独坐松斋怀抱良不佳饮少輙醉庭下梅两株月色皎然倚树微吟偶诵李白此诗有会予意者次其韵追
- 十二月十二日雪晴成允蔡君扁舟携诗见临次韵奉答
- 琳老所居植竹发笋而草茁其傍作诗见寄为赋一首
- 昨夜陪诸公饮今尚委顿未能起坐闻孙守出送陈祠部供帐溪上见招不果往戏作小诗寄之
- 广鑑大师观上人为灵芝数百衆故乞从檀施乞米求予诗送行为作一首予昔为武康县令观师吾邑人也
- 汪发彊中见遗佳篇笔势高妙且从僕求诗以归輙为此数句
- 次韵张臺卿桃花诗
- 解武康县印至垂虹亭作
- 过静林寺与径山老禅曳杖溪滨俯浅涧寒洌可照随流而前即渊然清深为作数句以告同游