李白(701年2月28日-762),晚年自号青莲居士。祖籍陇西成纪(今甘肃秦安),先世于隋末流徙西域,出生于当时唐安西大都护府所在的碎叶城(今吉尔斯坦境内)。天才横溢,被誉为谪仙人。其诗想象丰富,构思奇特,气势雄浑瑰丽,风格豪迈潇洒,是盛唐浪漫主义诗歌的代表人物。
李白存世诗文千余篇,代表作有《蜀道难》、《行路难》、《梦游天姥吟留别》、《将进酒》等诗篇,有《李太白集》传世。762年病逝于安徽当涂,享年61岁。其墓在安徽当涂,四川江油、湖北安陆有纪念馆。
推荐典籍
猜您喜欢
- 绍熙癸丑二月二十六日蒋助教言正招游阳华婆娑岩下薄暮乃归得诗五绝以纪其事 其四
- 绍熙癸丑二月二十六日蒋助教言正招游阳华婆娑岩下薄暮乃归得诗五绝以纪其事 其三
- 绍熙癸丑二月二十六日蒋助教言正招游阳华婆娑岩下薄暮乃归得诗五绝以纪其事 其二
- 绍熙癸丑二月二十六日蒋助教言正招游阳华婆娑岩下薄暮乃归得诗五绝以纪其事 其一
- 陈士淳主簿举似与严庆曾主簿邓伯允仙尉同到阳华佳句且有岩下弄琴舟中吹笛之乐长庚虽不奉胜游辄继高韵 其三
- 陈士淳主簿举似与严庆曾主簿邓伯允仙尉同到阳华佳句且有岩下弄琴舟中吹笛之乐长庚虽不奉胜游辄继高韵 其二
- 陈士淳主簿举似与严庆曾主簿邓伯允仙尉同到阳华佳句且有岩下弄琴舟中吹笛之乐长庚虽不奉胜游辄继高韵 其一
- 次韵江府判游阳华江丈□春间携家再来
- 长庚绍兴十九年七月十九日尝游阳华后十有二年复以是月是日从乡曲诸公再到岩下感今追昔因成十韵
- 己巳七月游阳华