沁园春(送赵运使之江西)
宋代:黄机
有美一人,昔在何居,今方见之。俨琼缨翠弁,气清芬只,珠幢绛节,光陆离兮。吾道非耶,世情复尔,天骥昂藏不受羁。还知否,定曲高寡和,才大难施。行吟湘水之湄。看云卷云舒无定姿。想粲然长笑,物皆有用,时哉易失,我亦奚为。袖手旁观,何如小试,欲脱囊中失利锥。君休叹,正梅花将发,尘满征衣。
黄机,字几仲(一作几叔),号竹斋。南宋婺州东阳(今属浙江)人。曾仕州郡,也是著名诗人。著有《竹斋诗余》、《霜天晓角·仪真江上夜泊》等。
推荐典籍
猜您喜欢
- 七月一日独游顶山上方院
- 读晦翁遗文悽怆有作
- 送友人杨仲能东下以一蹴自造青云分韵得一字
- 送张敬夫栻以追送不作远为韵赋诗五章藉手言别不胜惓惓爱助之诚情见乎辞惟高明幸教 其五
- 送张敬夫栻以追送不作远为韵赋诗五章藉手言别不胜惓惓爱助之诚情见乎辞惟高明幸教 其四
- 送张敬夫栻以追送不作远为韵赋诗五章藉手言别不胜惓惓爱助之诚情见乎辞惟高明幸教 其三
- 送张敬夫栻以追送不作远为韵赋诗五章藉手言别不胜惓惓爱助之诚情见乎辞惟高明幸教 其二
- 送张敬夫栻以追送不作远为韵赋诗五章藉手言别不胜惓惓爱助之诚情见乎辞惟高明幸教 其一
- 四明山记游八十韵
- 唐侯仲友之守台为浮梁于江象山令蒋鹗考叔赋江有济三章以献余时官于台见而陋之作江有梁 其四