杜荀鹤(846~904),唐代诗人。字彦之,号九华山人。汉族,池州石埭(今安徽石台)人。大顺进士,以诗名,自成一家,尤长于宫词。官至翰学士知制造。大顺二年,第一人擢第,复还旧山。宣州田頵遣至汴通好,朱全忠厚遇之,表授翰林学士、主客员外郎、知制诰。恃势侮易缙绅,众怒,欲杀之而未及。天祐初卒。自序其文为《唐风集》十卷,今编诗三卷。事迹见孙光宪《北梦琐言》、何光远《鉴诫录》、《旧五代史·梁书》本传、《唐诗纪事》及《唐才子传》。
推荐典籍
猜您喜欢
- 困坐穷山无以娱日用随斋问讯韵寄莘夫并呈随斋
- 夜坐读书有感示儿姪
- 登清音堂访介庵壁间留题已有漫去之者偶成长句
- 初八日过总持以雨不得观龙井休日再往经孺子亭又过南昌县侧访梅仙旧宅黄冠居之观名屡易今为报恩光孝
- 顷与公择读东坡雪后北臺二诗叹其韵险无窘步尝约追和以见诗之难穷去岁适无雪春正月二十日乃雪因遂用前韵呈公择 其二
- 顷与公择读东坡雪后北臺二诗叹其韵险无窘步尝约追和以见诗之难穷去岁适无雪春正月二十日乃雪因遂用前韵呈公择 其一
- 赵蕲州枉示数诗皆弋阳往还所作经行道间有怀其人作长句寄之
- 过商叟林居蒙示半村诗集及曾吉父宏父王元渤诗卷因用前者奉简之韵作二诗上呈商叟许抄半村诗集见遗故及之 其二
- 过商叟林居蒙示半村诗集及曾吉父宏父王元渤诗卷因用前者奉简之韵作二诗上呈商叟许抄半村诗集见遗故及之 其一
- 送张王臣还峡州兼属峡守郭郎中季勇二首 其二